Saveti i preporuke

Kod postavljanja keramičkih pločica potrebno je pridržavati se važećih standarda i smernica (Završni radovi u građevinarstvu; Izvođenje keramičarskih radova - Tehnički uslovi SRPS U.F2.011).

Podloga za postavljanje pločica mora biti nosiva, bez pukotina, čista i ravna. Neravnine se najpre moraju zatvoriti zaptivnim sredstvima, a zatim tretirati impregnacijskom emulzijom za pločice. Poseban segment kvalitetne zaštite je postavljanje hidroizolacionih materijala i premaza. Tačnu  specifikaciju načina upotrebe i primene treba koristiti prema predlogu proizvođača. Ukoliko se pločice postavljaju na veće podne površine ili površine sa  izraženim prelazima između prostorija u istom nivou, obavezno treba primeniti dilatacione fugne ili lajsne.

Ton pločice je obeležen na pakovanju i označava male razlike u intezitetu boje ili strukture površine. Kako bi sprečili problem sa tonovima na površini, neophodno je da proverite da li se kutije imaju isto obeležje tona. I kada imate kutije sa istim obeleženim tonom, savetujemo da kombinujete pločice iz različitih kutija kako bi predupredili eventualna manja odstupanja koja se mogu pojaviti. Prilikom ugradnje „I“ klase pločica, obavezno se za istu prostoriju koriste pločice kalibra i tona (nijanse). Uvek proveriti ton na potpuno osvetljenom prostoru ili na dnevnoj svetlosti.

Kalibri su definisani kao odstupanje po dužini i širini od nominalne dimenzije. Prema standardu EN 14411 ova odstupanja mogu biti, zavisno od vrste i tipa pločica, od 0,5% do 1% dimenzije. Prilikom odabira i lepljenja pločica posebna pažnja se mora obratiti na utvrđivanje kalibra pločice. Kalibri pločice su identifikovani i objašnjeni tabelarno na pakovanju uz informacije gde se moraju koristiti pločice istog kalibra, a gde se, u izuzetnim slučajevima, mogu koristiti susedni kalibri. Postavljanje pločica kao imitacija prirodnih materijala

Razvojem tehnologije izrade pločica i uvođenjem digitalne štampe značajno je unapređena mogućnost ugradnje  dezena pločica koje imaju izuzetno prirodan izgled drveta, mermera, kamena, betona i sličnih materijala. Specifičnost ovih pločica je i dostupnost različitih lica (paterna). Ovako izrađene pločice pri postavljanju nema potrebe sklapati u kontinuirane šare, već da se vrši nasumično postavljanje, što doprinosti prirodnom izgledu površine.

Pločice se mogu postavljati ravno i na smicanje, ali maksimalno do 30% dužine i/ili širine. Nije preporučljivo postavljanje pločica bez fuge ili postavljanje smicanjem na 50%. Pločice pravougaonog oblika treba da budu blago izdignute sredine, s tim da se na svim pločicama koje se ugrađuju mora ponavljati stepen zakrivljenosti.

Prilikom postavljanja u pravom uglu izravnajte prvi red prema zidarskom koncu, ili lenjiru. Za polaganje na pod postavite lenjir ili zidarski konac na sred prostorije paralelno sa bočnim zidovima. Obratite pažnju na praćenje i planiranje dilatacionih spojnica koje su u betonu i malterisanim delovima (posebno u spoljnim prostorima, gde dilatacije moraju da budu češće). Kod dijagonalnog postavljanja, najpre se određuje uzdužna i poprečna osa prostorije, pa se između njih odredi ugao od 45°. Dužinom oznake ugla se redovi pločica postavljaju ravno, a pored uzdužnih i poprečnih osa dijagonalno.

Za postavljanje pločica na zid neophodno je obezbediti upravnost zidne površine sa podnom površinom i dobro odmeriti početnu visinu pločica kako bi se u slučaju postavljanja pločica do plafona iskoristile cele pločice bez sečenja. Postavljanje vršite uvek od poda ka plafonu. Ovo će vam pomoći i kod usklađivanja i praćenja fuga na susednim zidovima.

3. LEPLJENJE PLOČICA I FUGOVANJE

Prilikom ugradnje neophodno je koristiti lepak koji odgovara nameni i pločicama koje se ugrađuju, a prema preporuci i specifikaciji proizvođača. Lepak za pločice se meša dok masa ne postane homogena (bez grudvica), nakon čega se lepak nanosi nazubljenom gletericom na površinu i na pločice.

Postavljanje pločica se obavlja laganim utiskivanjem lepka dok se ne istisne sav vazduh, nakon čega se pločica pozicionira i niveliše kucanjem gumenim čekićem, ili korišćenjem klinova i sistema za nivelaciju. Prilikom polaganja pridržavajte se jednake širine fuga (preporuka je 2mm za zidne i 3mm za podne pločice) korišćenjem krstića, koji se postavljaju u gornjoj polovini debljine pločice, ili odgovarajućeg sistema nivelacije.

Posle potpunog učvršćivanja lepka na pločicama (sušenja), moćete započeti fugovanje. Prilikom pripreme fug mase striktno se pridržavajte smernica proizvođača. Pripremljen materijal ravnomerno rasporedite po podlozi uz pomoć gumene gleterice. Dokle god je fug masa sveža, može se njen grubi ostatak ukloniti. Kako bi se obezbedilo pravilno zaptivanje, potrebno je da fuga bude ispunjena do vrha, u nivou sa površinom pločice. Ovim se štiti ivica pločica prilikom prelazka npr. vozila, paletnih viljuškara, ili pomeranja neobezbeđenih tereta.

U slučaju prehrambene industrije potrebno je koristiti epoksidne fuge zbog izričitih zahteva standard u pogledu higijene, otpornosti na hemijske proizvode, fizički otpor za prolaz vozila i veoma često prisustvo vode ili vlage. Upotrebom dilatacionih spojnica koje prate elemente strukture dobija se prostor koji apsorbuje širenje i skupljanje pločica, torzione sile, temperature promene, itd. Pločice se postavljaju tako da da prate ove fleksibilne spojeve. Diletacioni spojevi se popunjavaju korišćenjem  materijala koji odgovara mehaničkim i hemijskin uslovima kojima će površina biti izložena.

4. ČIŠĆENJE

Prvo čišćenje odvija se već nakon postavljanja fug mase. Nakon zaptivanja, površinu fugne treba izglačati i ostatke maltera treba ukloniti iz pločica sa navlaženom krpom. Često ispiranje i menjanje vode potrebno je radi boljeg rezultata čišćenja. Nakon perioda od 24 sata, temeljno čišćenje treba vršiti sa mešavinom univerzalnih rastvarača i tople vode, isključivo prema uputstvu proizvođača sredstva koja se koriste. Za mehaničko čišćenje mogu se koristiti mašine opremljene sa rotacionim četkama i dozatorima sredstava za čišćenje.

Deterdžente koji ostavljaju površinski sloj voska ili masti ne treba koristiti, jer to omogućava prljavštini da se zadrži na površini i može imati negativan uticaj na protivklizna svojstva pločica. Na osnovu načina izrade i materijala koji se koriste za aplikaciju postoje sledeće vrste listela i dekora:

Posle fugovanja površine sa delova gde su ugrađene pločice listele ili dekorisane pločice-dekori, potrebno je pažljivo ukloniti višak mase za fugovanje, da bi se keramička galanterija zaštitila od abrazivnog delovanja mase za fugovanje.

Prilikom čisćenja odmah nakon ugradnje, kao i kod kasnijeg održavanja NE SMEJU SE UPOTREBLJAVATI abrazivna i agresivna sredstva za čisćenje (varikina, sona kiselina …). Kupac preuzima rizik, ukoliko dođe do oštećenja, ako se ne pridržava preporuka za ugradnju i održavanje keramičkih pločica.

Za sva pitanja i konsultacije – KONTAKTIRAJTE NAS